Bron: De Telegraaf
Auteur: Paul Jansen
Nabestaanden van de vermoorde commando Simmie Poetsema hebben in de VS een emotionele ontmoeting gehad met een van de Amerikanen die een orgaan ontving na de zinloze dood van de 26-jarige Nederlandse elitesoldaat. De bijeenkomst vond plaats op de openingsdag van het strafproces tegen de verdachte schutter in Indianapolis.
De Amerikaanse Toni Wilson en dochter Stephani tonen in de rechtbank van Indianapolis T-shirts die ze na een ontmoeting met de nabestaanden van de vermoorde Nederlandse commando Simmie Poetsema hebben gekregen.
„Hij heeft mijn leven gered”, zegt Stephani Wilson. De 35-jarige vrouw ontving een alvleesklier van Poetsema, die in de VS met andere Nederlandse commando’s op oefening was en bij een uitgaansruzie werd doodgeschoten. Ze is samen met haar moeder Toni naar de rechtbank gekomen om de nabestaanden een hart onder de riem te steken. „We zijn hier om de familie te steunen”, aldus de moeder die in tranen is. Ze houdt samen met haar dochter een T-shirt omhoog met het opschrift ’Simmie, all gave some, some gave all’, dat ze van de nabestaanden van de omgekomen elitesoldaat hebben gekregen tijdens een ontmoeting in de stad.
Emoties gierden maandag door de rechtbank waar ook de moeder, stiefvader en zus van de vermoorde commando aanwezig waren. Voor het eerst stonden ze oog in oog met de jonge man die hun zoon en broer van het leven beroofde. Het was een zomeravond in 2022 toen het drama plaatsvond. Poetsema, die met zijn collega’s in de buurt van Indianapolis trainde in een faciliteit voor urban warfare, keerde na een vrije avond van een barbezoek terug naar het hotel toen ze drie ruziezoekers op hun pad troffen. Na wat duw- en trekwerk werd een van de Amerikanen knock-out geslagen, waarop het drietal in de auto stapte van waaruit even later de schoten volgden. Naast de dodelijk getroffen Poetsema raakten twee commando’s door kogels gewond.
Verdachte Shamar Duncan
De advocaat van de verdachte Shamar Duncan beweerde maandag dat zijn cliënt niet de intentie had om de elitesoldaat te doden toen hij de fatale schoten afvuurde. Met die redenering hoopt de dader te voorkomen dat hij de rest van zijn leven in een cel doorbrengt. De Amerikaanse justitie eist 45 tot 65 jaar voor moord en daarbovenop nog eens jarenlange celstraffen voor twee pogingen tot moord op de gewonde collega’s van Poetsema. Dat zou feitelijk kunnen betekenen dat de twintiger nooit meer vrij komt.
Duncan ontkent niet te hebben geschoten. Hij ging die fatale zomernacht met zijn broers op pad na drank en drugs te hebben gebruikt, aldus zijn advocaat. In het centrum van Indianapolis stuitten ze op het groepje Nederlandse commando’s. Omdat de verdachte vanuit de auto op het groepje bij het hotel schoot, stelt zijn raadsman dat er geen sprake is van moord met voorbedachte rade maar van doodslag. Daarop zou een veel lichtere gevangenisstraf van één tot zes jaar staan.
Getuigenissen
De komende dagen moet meer duidelijk worden over de exacte toedracht. Tijdens het strafproces, waarvoor vier dagen zijn uitgetrokken, zullen onder meer vijf Nederlandse commando’s als getuige optreden. Rond hun getuigenissen gelden strenge regels in de rechtbank, waar ze niet gefilmd en gefotografeerd mogen worden. Omdat het elitesoldaten in actieve dienst betreft, moet hun identiteit geheim blijven.
Het strafproces in Indiana vindt plaats volgens juryrechtspraak. Het betekent dat een achttienkoppige jury van burgers direct na de beraadslagingen moet gaan bepalen of de verdachte schuldig is. Na een uitspraak volgt over circa een maand de strafmaat. Die wordt door de rechter vastgesteld.
Het heeft lang geduurd voordat de zaak voor de Amerikaanse rechter kwam. Het proces werd tot ergernis van Nederland herhaaldelijk doorgeschoven, onder meer doordat de advocaat van de verdachte collega’s van Poetsema aan de tand wilde voelen. Commandant der Strijdkrachten Onno Eichelsheim sprak vorig jaar tijdens een bezoek aan de VS tegenover De Telegraaf zijn frustratie uit over de vertraging.
